Thelema

thelema

 

Thelema

W 1904 roku angielski mistyk i poeta Aleister Crowley (1875–1947) stworzył podwaliny systemu zwanego thelemą. Ci, którzy podążają drogą thelemy, nazywają siebie thelemitami.

Thelema kładzie nacisk na indywidualizm i wyjątkowość Woli każdej jednostki. Z tego powodu bardzo trudno jest cokolwiek powiedzieć na temat tego ruchu jako całości, a tym bardziej o jego zwolennikach. W kontekście nieograniczonych sposobów interpretacji thelemy „religia” stanowi dość nieporadne określenie. W pewnym sensie thelema stanowi filozofię, sposób życia, a nawet stan umysłu, do którego realizacji thelemici stosują praktyki i symbolikę magiji, którą definiuje się jako „sztukę i naukę powodowania zmiany zgodnie z własną wolą”.

 

Theos

Teologia thelemy postuluje, że egzystencja powstaje w wyniku interakcji dwóch kosmicznych zasad: nieskończenie wielkiego, wszechprzenikającego kontinuum czasoprzestrzeni oraz nieskończenie małego indywidualnego atomu odpowiadającego za życie. Wzajemna gra tych dwóch zasad tworzy trzecią – świadomość zarządzającą egzystencją. W Księdze Prawa owe zasady zostały spersonifikowane w trójcy egipskich bogów: Nuit, bogini nieskończonej przestrzeni, Hadita, uskrzydlonego węża światła, i Ra-Hoor-Khuita (Horusa), solarnego, jastrzębiogłowego pana kosmosu. Thelemici uważają ich za poetyckie metafory, a nie za obiektywnie istniejące byty.

Teologia thelemy czerpie z różnych kultur i religii, w których napotykamy personifikacje boskich, archetypowych i kosmicznych sił.  Ich studiowanie i porównywanie jest istotnym aspektem treningu.

 

Historiozofia

Thelema wykorzystuje ideę cyklicznej ewolucji świadomości kulturowej i osobistej, według której historię ludzkości można podzielić na tak zwane eony. Każdy eon ma swoje dominujące uwarunkowania i inaczej wyraża koncepcję boskości oraz „formułę” odkupienia i doskonalenia. Wyróżnia się trzy takie okresy:

  • Eon Izydy, który był zdominowany przez matczyną ideę boskości, a jego formuła wiązała się ściśle z oddaniem się karmicielce i opiekunce Matce Ziemi.
  • Eon Ozyrysa, którym zarządzała zasada ojcowska, a jego formułą była samoofiara i poddanie Bogu Ojcu.
  • Eon Horusa, czyli obecny okres, który wyraża się w formule dziecka, niezależnego indywidualisty, a jego zasada w rozwoju, świadomości i miłości jako wyznacznikach samorealizacji.

Znajomość tych etapów ewolucji pomaga nam zrozumieć świat z szerszej perspektywy i znaleźć odpowiedź na pytania dotyczącego tego, skąd pochodzimy, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy.

 

Zwyczaje

Wielu thelemitów praktykuje magiczne rytuały służące zogniskowaniu ich Woli i wprowadzeniu w stan świadomości, który uważają za istotny element pracy. Bardzo ważnymi elementami praktyki są również joga, kontemplacja i studiowanie świętych ksiąg thelemy.

Chociaż każdy thelemita ma za zadanie stworzenie własnej interpretacji Księgi Prawa, wielu uważa, że każda jednostka posiada swą boską prawdziwą Wolę, a jej odkrycie przez każdego człowieka na ziemi zaprowadziłoby światowy ład i harmonię. W thelemie istotną doktryną etyczną jest nie-interferencja, według której wtrącenie się w Wolę i wolność innego człowieka stanowi pogwałcenie własnej Prawdziwej Woli. Większość thelemitów podziela tę zasadę w swych społecznościach i tym samym unika fałszywego założenia, że możemy poznać Wolę innego człowieka w sposób, w jaki możemy poznać własną. Taka etyka tworzy środowisko oparte na szacunku i zaufaniu oraz zachęca każdą jednostkę do niezależnego myślenia i własnych poszukiwań, a nie opierania się na przekonaniach innych ludzi.